Difference
Blijf op de hoogte en volg Naomi
22 April 2015 | Nepal, Pokhara
De bui duurt wat langer dan dat we van te voren dachten, dus ik pak mijn muziek en ga op het bankje op het overdekte balkon zitten en kijk naar hoe mistroostig de hele straat eruit ziet. Opeens krijg ik het besef dat ik dit weer totaal niet kan gebruiken, dat het niet de afspraak was. Ik wil nog zo veel dingen doen. Scooter rijden, naar de batcave, naar de andere meren verderop, zwemmen in het enige zwembad van Pokhara, genieten een koude banana lassi in de zon bij de bamboo bar met uitzicht op het meer, van Serachour naar Pokhara lopen, alle leuke winkeltjes afgaan in Lakeside met je gezicht in de zon, praatjes maken met de tibetaanse mensen die armbandjes verkopen op de straat, thee drinken bij Javed, Waqar en Nicha waar ik mijn ring heb gekocht, een bootje huren en het meer op, met Julie eten bij Moondance op het terras; het restaurant waar iedereen ons kent, miniloco boekjes maken aan de picknicktafel in de zon... mijn eigen dingen doen... die ik al 2,5e maand heb gedaan en het liefst nóg 2,5e maand doe.
Afgelopen weekend heb ik geskypt met papa en mama voor hun visums. Ik vertelde hen dat het nu echt zo snel gaat. Dat ik elke avond in bed bedenk dat er weer een dag voorbij is. En dat ik nog maar 4 weken heb, niet eens meer...! "Naoom, de meeste mensen hebben noet eens 4 weken zomer vakantie... " was het antwoord vanuit Nederland :)
Ik ben zo blij dat ik dit gevoel heb. Dat ik de tijd van mijn leven heb (gehad). Dat ik zulke lieve, leuke en dierbare mensen heb leren kennen. Dat ik optimaal heb genoten van alle mooie dingen die mij tegemoet kwamen...
Opeens is de regen-/onweer-/hagelbui over. Ik pak mn backpack en gooi 'm stoer over mn schouder. Het riempje van mn helm dicht, zonnebril op, de scooter aan... op naar Serachour. Als ik door de poorten van het hotel wil rijden en naar rechts kijk of er verkeer aankomt, voel ik iets aan mijn voet. Het is een handje van een jongetje van 6. Hij komt overeind, vouwt zijn handen in een kommetje en kijkt me met zijn grote bruine ogen aan. Ik geef hem 40 roepies en rijd de straat op.
Ik land weer even in de werkelijkheid. Wat is de wereld toch ongelijk verdeeld...
-
22 April 2015 - 11:26
Feeke:
Hoi Naomi,
Wat een mooi verslag weer! Geniet er nog maar even van die laatste weken! En ja wat is het ongelijk verdeeld in de wereld.... en soms kan je daar een klein steentje aan bijdragen!!
Groetjes, Feeke -
22 April 2015 - 14:34
Evert:
Dat zal je in Nederland niet meemaken hoor!*
En wat een leuke kaart met brief had je gestuurd aan ons!
Groetjes Evert
*(dat er een jongetje aan je been hangt!) -
22 April 2015 - 16:10
Janneke:
ha lieve Naomi,
Gisteren ontvingen wij jou mooie kaart vanuit Nepal. hartelijk dank daarvoor.
Ik kan me goed voorstellen dat jij daar een toptijd hebt. Je zult dit meenen in de rest van je leven. Afgelopen weekend hadden we het "en famille Spaan" nog over jou. dat jij de visa wel voor elkaar kon krijgen... Wineke was dolblij. En ze vertelde over de mooie tracking die jullie samen gaan maken. Nou geniet van je laatste weken. daarna veel plezier met Eelco en Wineke en tot gauw!
Liefs van ons allemaal! -
23 April 2015 - 09:45
Riekie Peters:
Lieve Naomi,
Allereest bedankt voor je leuke geschreven kaart die wij van de week kregen.Dit reisverslag is ook weer zo fantastisch verteld,dat je het zo voor je ziet.Het is ons voor te stellen dat dit helemaal top is en dat je dat straks aan je pa en ma wilt laten zien .Telefonisch kan ik ze nog niet te pakken krijgen,maar vanavond probeer ik het weer opnieuw! Hier is alles o.k en je moet ook de groeten van Annet hebben.
Tot de volgende mail en lieve groetjes van Wim en Riekie. -
23 April 2015 - 14:53
Kees-Jan:
Weer een mooi stukje: wat schrijf je leuk en zo goed leesbaar. Ga zo door!
En wat las ik: drink je tegenwoordig Lassi? :-)) Lekker he? Drink er voor mij ook maar een...
Groetjes,
Kees-Jan -
25 April 2015 - 06:44
Aranka:
Mooi geschreven! Geniet er nog even van. IK ben weer thuis, heel vreemd. Het liefst stap ik in het eerste vliegtuig terug naar Nepal!
Heb nog een paar mooie laatste weken! Geniet!! Xx -
26 April 2015 - 20:52
Marjolein Spaan:
Allerbeste Naomi
Wat schrok ik toen ik het nieuws zag. Maar gelukkig hoorde ik al snel dat alles met jou goed ging.
Ik begreep van je ouders dat jullie dagelijks contact met elkaar hebben en dat en dat is wel een geruststellende gedachte.
Toch gek; ik lees de mooiste reisverhalen van jou en dat eindigt het zo. Een onvoorstelbare situatie.
Het is een vreselijke gebeurtenis en ook bijzonder tragisch, een humanitaire ramp dreigt aldaar
ik wens je het allerbeste toe en probeer er nog wat van te maken voor zover dat mogelijk is.
Lieve groet
marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley