Un beau gosse, un truc de ouf!
Blijf op de hoogte en volg Naomi
23 Maart 2014 | Frankrijk, La Rochelle
Hé,
"Wat leuk dat je op dit moment mijn reisverslag aan het lezen bent! Ik zal mijn best doen om er een leuk verhaal van te maken en er af en toe een nieuw verslag aan toe te voegen". Dit waren mijn eerste zinnen in mijn eerste verslag. En ja, wat je belooft moet je ook nakomen.
Geloof m; als ik zeg dat ik dit verslag al weken geleden geüpload wilde hebben, alleen ik wist gewoon niet zo goed waar ik moest beginnen. Dat krijg je ervan als je zo lang wacht Naomi Spaan. Ik vind het in ieder geval heel erg leuk dat je weer leest en om naderhand jullie reacties te zien op mijn blog.
ik heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin. (Franse) Mensen in La Rochelle zijn heel aardig en iedereen wil me helpen. De een met een adres om ergens te gaan eten, de andere om me een tip te geven voor een voorstelling van het aankomende weekend..... Afgelopen week kwam ik een man tegen, waarschijnlijk gepensioneerd, iemand met veel tijd. Ik zat in een klein restaurantje en toen ik afrekende hoorde hij dat ik een 'duits' accent had en vroeg me waar ik vandaan kwam. Ik vertelde dat ik voor 5 maanden in La Rochelle woon en dat ik inderdaad vlak bij de Duitse grens woonde. Hij vond dat ik uiteraard goed Frans sprak. Ik kwam in een, voor mijn gevoel, heel lang gesprek terecht. De man gaf me allerlei tips: "Dat moet je echt doen, hier moet je heen, daar moet je een keer zijn geweest". "Ah bedankt meneer! Oh ja? Wat leuk! Ja...? Wat attent, dankuwel!" Deze meneer bedoelde het natuurlijk echt heel aardig maar ik had heel erg haast omdat ik weer op tijd wilde zijn voor laatste stagemiddag! "Oh dat zal ik onthouden, enig! Wat leuk! (IK HEB HAAST MENEER)... hmhm, ja, oké dat móet ik dus echt zien? Ja, oke!" Toen de vriendelijke meneer eindelijk ophield met tips geven ben ik heel hard naar de bus gerend... Te laat.... Daar stond ik dan met mijn goede gedrag, in de regen op een bus te wachten die pas 20 minuten later aan zou komen... Op zich is het niet heel erg als je 2 minuten later bent, maar op mijn stage school gingen de deuren op slot en kun je dan niet meer binnenkomen, mits je aanbelt bij de voordeur. Ik schaamde me natuurlijk kapot toen de directeur open deed...
Uiteindelijk ben ik niet naar de voorstelling geweest, waar ik écht heen moest van monsieur le parleur, maar werd ik uitgenodigd bij Pauline vrijdagavond. Het werd een té gezellige avond. Een beetje jammer dat ik de volgende dag pas laat uit bed kwam omdat het een stralende dag werd.
Ik ga nu naar l'université de la Rochelle. Ik volg lessen in een soort Paboklas. Allemaal toekomstige juffen en meesters, met een droom om in het onderwijs te werken. Daar pas ik dus best goed bij. Het werden 2 vrij pittige weken met wiskunde (!), frans, engels, natuur/scheikunde (!) en stage nabespreking. Best interessant natuurlijk, maar aardig moeilijk, vooral als je voor elke wiskundige franse term moet opzoeken en de docent iemand is die vooral heeeeel snel en ontzéttend binnensmonds praat. Jooo, wat was dat schrikken, maandagochtend, half 9, de eerste les.
De stage nabespreking was erg leuk. Vooral omdat ik ook mijn eigen ervaring kon vertellen. De les duurde verder wel lang. Het was een zit van 4 uur lang, waar ik 10 minuten mocht vertellen. Geen pauze! En alleen maar luisteren, in het Frans. Als je dan al 3.5 uur wiskunde 's ochtends hebt, en 's middags 2 uur engels, dan is na de les je energie wel aardig op.
Engels vond ik erg leuk. De opdracht was om de ontbrekende woorden uit de songtekst 'Don't go breaking my heart' (http://www.youtube.com/watch?v=cpYINo85USQ) aan te vullen. Ik heb me kostelijk vermaakt, vooral om de echte Frans Engelse uitspraak van de woorden.
Don't go breaking my heart, I couldn't if I tried werd Don't go breakieng my art, ai couldn't ief ai traid. Verder was het natuurlijk een ontzettend oud liedje... en dateerde de opdracht ook uit de vorige eeuw. En tja, dat is nou eenmaal het Franse onderwijs.
Ik heb ook 2 heerlijke weken vakantie gehad. Ik ben een volledige week in Frankrijk geweest, een halve week in La Rochelle, een halve week in Brive, op de boerderij van vrienden van Willem&Hennita (de ouders van Pim) geweest. Ook ben ik een aantal dagen in Nederland geweest. Het is toch wel een flink lange periode zo zonder Pim en thuis. En wat is het dan fijn dat Pim me kwam ophalen in Rotterdam en ik thuis papa en mama weer een hele dikke kus kon geven. We hadden familieweekend van de familie Scholtens, verder ben ik langs geweest bij een aantal mensen in Steenderen. ben ik bij Marloes in Den Bosch geweest, hebben Pim en ik genoten van een biertje op 't terras en was het Regiobanktoernooi aan de gang waar ik naar prachtige tenniswedstrijden heb zitten kijken en heb genoten van een wijntje na de wedstrijd.
Gaat alles dan goed? Nee, 'natuurlijk' niet. Nu ik bezig ben met mijn verslag voel ik me toch niet helemaal fijn. Alle 'gewone' bezigheden van een normale week in Steenderen vallen weg. Ik hoef niet meer op te passen, ik ga moet niet naar de Shell in Arnhem, ik heb geen verjaardagen, geen bezoekjes. Er vallen dus heel veel dingen weg die voorheen moesten gebeuren. Veel tijd over dus, tijd die ik gebruik om een weekverslag te maken, huiswerk te maken of naar de film te gaan. En dan blijft er nog wel veel tijd over. Ik wil vooral niet dat ik zielig ben, maar soms doe ik me stoerder voor dan dat ik werkelijk ben en zou ik eigenlijk het liefste naar huis gaan. Even met mama en papa koffie drinken en mijn verhaal vertellen of richting Pim kunnen rijden mis ik toch wel het meeste, zulke kleine dingen. Gelukkig worden deze dagen/uren weer afgewisseld met 'because I'm happy gevoelens'. De 29e zit ik alweer op de helft!!!
Ik zal of nu of morgen nog een aantal foto's uploaden, dan hebben jullie beter beeld waar ik precies zit en wat ik doe. Ik ben super trots dat ik zo fanatiek aan het hardlopen ben. Ik ben van plan om aan de meidenrun van Utrecht mee te doen met Elleke en Tjarda, dus ik train nog even door. Het is super om langs de zee te lopen, ik zal een aantal foto's van routes die ik loop laten zien.
Ik mis jullie allemaal,
Liefs, bisous,
Naomi
ps. Oh ja.... misschien wil je weten wat de titel betekend...
In het Frans wordt er ook een soort 'straat'taal gesproken, wat je misschien hebt gehoord in les intouchables (Driss). Nu ik hier ben hoor ik dit opeens ook in dagelijks leven en daar ben ik wel heel erg trots op. En horen of ervaren is ook onthouden.
Maar nu heb ik natuurlijk deze titel niet voor niets gekozen..... Er is iets heel vreemds gebeurd.... maar dát vertel ik jullie misschien wel de volgende keer, over een tijdje...... ;)
Un beau gosse --> een mooie jongen / vent
un truc de ouf: iets geks, verbijsterend of waanzin
xxxxxxx
"Wat leuk dat je op dit moment mijn reisverslag aan het lezen bent! Ik zal mijn best doen om er een leuk verhaal van te maken en er af en toe een nieuw verslag aan toe te voegen". Dit waren mijn eerste zinnen in mijn eerste verslag. En ja, wat je belooft moet je ook nakomen.
Geloof m; als ik zeg dat ik dit verslag al weken geleden geüpload wilde hebben, alleen ik wist gewoon niet zo goed waar ik moest beginnen. Dat krijg je ervan als je zo lang wacht Naomi Spaan. Ik vind het in ieder geval heel erg leuk dat je weer leest en om naderhand jullie reacties te zien op mijn blog.
ik heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin. (Franse) Mensen in La Rochelle zijn heel aardig en iedereen wil me helpen. De een met een adres om ergens te gaan eten, de andere om me een tip te geven voor een voorstelling van het aankomende weekend..... Afgelopen week kwam ik een man tegen, waarschijnlijk gepensioneerd, iemand met veel tijd. Ik zat in een klein restaurantje en toen ik afrekende hoorde hij dat ik een 'duits' accent had en vroeg me waar ik vandaan kwam. Ik vertelde dat ik voor 5 maanden in La Rochelle woon en dat ik inderdaad vlak bij de Duitse grens woonde. Hij vond dat ik uiteraard goed Frans sprak. Ik kwam in een, voor mijn gevoel, heel lang gesprek terecht. De man gaf me allerlei tips: "Dat moet je echt doen, hier moet je heen, daar moet je een keer zijn geweest". "Ah bedankt meneer! Oh ja? Wat leuk! Ja...? Wat attent, dankuwel!" Deze meneer bedoelde het natuurlijk echt heel aardig maar ik had heel erg haast omdat ik weer op tijd wilde zijn voor laatste stagemiddag! "Oh dat zal ik onthouden, enig! Wat leuk! (IK HEB HAAST MENEER)... hmhm, ja, oké dat móet ik dus echt zien? Ja, oke!" Toen de vriendelijke meneer eindelijk ophield met tips geven ben ik heel hard naar de bus gerend... Te laat.... Daar stond ik dan met mijn goede gedrag, in de regen op een bus te wachten die pas 20 minuten later aan zou komen... Op zich is het niet heel erg als je 2 minuten later bent, maar op mijn stage school gingen de deuren op slot en kun je dan niet meer binnenkomen, mits je aanbelt bij de voordeur. Ik schaamde me natuurlijk kapot toen de directeur open deed...
Uiteindelijk ben ik niet naar de voorstelling geweest, waar ik écht heen moest van monsieur le parleur, maar werd ik uitgenodigd bij Pauline vrijdagavond. Het werd een té gezellige avond. Een beetje jammer dat ik de volgende dag pas laat uit bed kwam omdat het een stralende dag werd.
Ik ga nu naar l'université de la Rochelle. Ik volg lessen in een soort Paboklas. Allemaal toekomstige juffen en meesters, met een droom om in het onderwijs te werken. Daar pas ik dus best goed bij. Het werden 2 vrij pittige weken met wiskunde (!), frans, engels, natuur/scheikunde (!) en stage nabespreking. Best interessant natuurlijk, maar aardig moeilijk, vooral als je voor elke wiskundige franse term moet opzoeken en de docent iemand is die vooral heeeeel snel en ontzéttend binnensmonds praat. Jooo, wat was dat schrikken, maandagochtend, half 9, de eerste les.
De stage nabespreking was erg leuk. Vooral omdat ik ook mijn eigen ervaring kon vertellen. De les duurde verder wel lang. Het was een zit van 4 uur lang, waar ik 10 minuten mocht vertellen. Geen pauze! En alleen maar luisteren, in het Frans. Als je dan al 3.5 uur wiskunde 's ochtends hebt, en 's middags 2 uur engels, dan is na de les je energie wel aardig op.
Engels vond ik erg leuk. De opdracht was om de ontbrekende woorden uit de songtekst 'Don't go breaking my heart' (http://www.youtube.com/watch?v=cpYINo85USQ) aan te vullen. Ik heb me kostelijk vermaakt, vooral om de echte Frans Engelse uitspraak van de woorden.
Don't go breaking my heart, I couldn't if I tried werd Don't go breakieng my art, ai couldn't ief ai traid. Verder was het natuurlijk een ontzettend oud liedje... en dateerde de opdracht ook uit de vorige eeuw. En tja, dat is nou eenmaal het Franse onderwijs.
Ik heb ook 2 heerlijke weken vakantie gehad. Ik ben een volledige week in Frankrijk geweest, een halve week in La Rochelle, een halve week in Brive, op de boerderij van vrienden van Willem&Hennita (de ouders van Pim) geweest. Ook ben ik een aantal dagen in Nederland geweest. Het is toch wel een flink lange periode zo zonder Pim en thuis. En wat is het dan fijn dat Pim me kwam ophalen in Rotterdam en ik thuis papa en mama weer een hele dikke kus kon geven. We hadden familieweekend van de familie Scholtens, verder ben ik langs geweest bij een aantal mensen in Steenderen. ben ik bij Marloes in Den Bosch geweest, hebben Pim en ik genoten van een biertje op 't terras en was het Regiobanktoernooi aan de gang waar ik naar prachtige tenniswedstrijden heb zitten kijken en heb genoten van een wijntje na de wedstrijd.
Gaat alles dan goed? Nee, 'natuurlijk' niet. Nu ik bezig ben met mijn verslag voel ik me toch niet helemaal fijn. Alle 'gewone' bezigheden van een normale week in Steenderen vallen weg. Ik hoef niet meer op te passen, ik ga moet niet naar de Shell in Arnhem, ik heb geen verjaardagen, geen bezoekjes. Er vallen dus heel veel dingen weg die voorheen moesten gebeuren. Veel tijd over dus, tijd die ik gebruik om een weekverslag te maken, huiswerk te maken of naar de film te gaan. En dan blijft er nog wel veel tijd over. Ik wil vooral niet dat ik zielig ben, maar soms doe ik me stoerder voor dan dat ik werkelijk ben en zou ik eigenlijk het liefste naar huis gaan. Even met mama en papa koffie drinken en mijn verhaal vertellen of richting Pim kunnen rijden mis ik toch wel het meeste, zulke kleine dingen. Gelukkig worden deze dagen/uren weer afgewisseld met 'because I'm happy gevoelens'. De 29e zit ik alweer op de helft!!!
Ik zal of nu of morgen nog een aantal foto's uploaden, dan hebben jullie beter beeld waar ik precies zit en wat ik doe. Ik ben super trots dat ik zo fanatiek aan het hardlopen ben. Ik ben van plan om aan de meidenrun van Utrecht mee te doen met Elleke en Tjarda, dus ik train nog even door. Het is super om langs de zee te lopen, ik zal een aantal foto's van routes die ik loop laten zien.
Ik mis jullie allemaal,
Liefs, bisous,
Naomi
ps. Oh ja.... misschien wil je weten wat de titel betekend...
In het Frans wordt er ook een soort 'straat'taal gesproken, wat je misschien hebt gehoord in les intouchables (Driss). Nu ik hier ben hoor ik dit opeens ook in dagelijks leven en daar ben ik wel heel erg trots op. En horen of ervaren is ook onthouden.
Maar nu heb ik natuurlijk deze titel niet voor niets gekozen..... Er is iets heel vreemds gebeurd.... maar dát vertel ik jullie misschien wel de volgende keer, over een tijdje...... ;)
Un beau gosse --> een mooie jongen / vent
un truc de ouf: iets geks, verbijsterend of waanzin
xxxxxxx
-
24 Maart 2014 - 07:09
Dianne Mullink:
heb nog veel plezier daar en wie weet??? -
24 Maart 2014 - 09:49
Marloes:
Hey topper!
Wat een indrukwekkend verhaal! Ik heb ontzettend veel respect voor je, je bent een kanjer! Het lijkt me ook heel lastig om na een korte vakantie in Nederland weer terug te moeten gaan naar Frankrijk, opeens weer 'alleen' in Frankrijk. Ik hoop dat je nog veel leuke avonturen gaat beleven in Frankrijk en ik zie je snel ;-) Dikke knuffel, Marloes. -
24 Maart 2014 - 12:40
H.v.d.Weijdeven:
Hoi Naomi.
Fijn om jou ervaringen in Frankrijk te kunnen lezen het is een mooi verslag .Dat je nog aan het hardlopen bent vind ik helemaal knap.
Ik zou zeggen ga zo door je bent al op de helft Ik blijf je volgen.
Groetjes uit Veldhoven -
24 Maart 2014 - 14:28
Nina:
Wat knap dat je die lessen allemaal kan volgen en je sowieso mengt in de maatschappij! Je mag inderdaad best trots op jezelf zijn dat je dit allemaal maar mooi even doet. Lekker genieten van deze bijzondere periode, ook al is het niet altijd even rooskleurig. Daar leer je alleen maar van!
Maar Naoom, je snapt nu wel dat ik ontzettttend nieuwsgierig ben geworden naar dat vreemde verhaal! Ik hoop dat je dat snel zal vertellen!
Dikke knuffel, Nina. -
24 Maart 2014 - 16:02
Wineke:
Lieve naomi,
ik kijk er naar uit om alles met eigen ogen te zien ..nog 5 weekjes.. -
24 Maart 2014 - 21:40
Marloes:
Hoi hoi !
Even als eerste ik vind knap !
Hoe je de lessen volgt, je je in een andere cultuur stort,
je nieuwe contacten aan het maken bent en lekker met een goed gevoel aan het hard lopen bent!
Verder wil ik je heel veel succes en plezier wensen !
Liefs marloes -
25 Maart 2014 - 00:28
Stefan:
He Naoom, leuk om weer iets van je te lezen. Ja ja het gaat allemaal niet vanzelf maar toch doe je een hoop ervaring op! Daar zul je nog veel aan kunnen hebben. Zowel voor het Frans als op persoonlijk gebied. Toi toi toi -
25 Maart 2014 - 21:14
Eelco :
Dat is wat je noemt: een mooie cliffhanger!!
Het klinkt heel spannend en ik kijk nu al uit naar het vervolg van het verhaal.
Leuk stukje over het oude Franse mannetje, die je van alles wil laten zien.
Ik zie je al staan: belangstellend luisteren en ondertussen net de bus missen. Dat is ook echt Naomi.
Zo maak je weer van alles mee. Op school en buiten schooltijd.
We kijken er naar uit om over een paar weken naar je toe te komen.
Bissous!
papa -
29 Maart 2014 - 14:37
Janine:
Ha Naomi, Je was dus even heel dicht in de buurt :) Gelukkig voelt dat nog steeds zo, dank voor je verhaal! Natuurlijk mis je het vertrouwde/mensen waarbij je je vertrouwd voelt. Mag best. Je bouwt ook aan mooie herinneringen voor straks; blijft altijd een mix van mooie dingen en een beetje heimwee. Veel liefs van ons! Janine PS. we hebben een vriend die Gosse heet, nu valt het muntje :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
